بررسی رابطه بین توانمند سازی و یادگیری سازمانی کارکنان سازمان مرکزی دانشگاه آزاد اسلامی

چکیده هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین توانمندسازی و یادگیری سازمانی کارکنان سازمان مرکزی دانشگاه آزاد اسلامی در سال تحصیلی90-89 بوده است. روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر گردآوری داده ها توصیفی از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه کارکنان شاغل سازمان مرکزی دانشگاه آزاد اسلامی در نیمسال اول تحصیلی 90-89 بوده است که تعداد آنان 1551 نفر گزارش شده است. با مراجعه به جدول مورگان تعداد 310 نمونه برای جامعه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده از جامعه آماری انتخاب شده است. برای جمع آوری داده ها از دو پرسشنامه یادگیری سازمانی محقق ساخته و توانمندسازی اسپریتزر و میشرا (1992) در مقیاس پنج درجه ای لیکرت استفاده شده است. روایی پرسشنامه ها از طریق روایی صوری و محتوایی و پایایی آنها با اجرای آزمایشی هر دو پرسشنامه در نمونه ای با حجم 30 نفر از طریق آلفای کرونباخ به ترتیب 0.91 و 0.79 برآورد گردیده است. برای تجزیه و تحلیل داده های بدست آمده از آزمون های آمار توصیفی و آزمون های آمار استنباطی همچون آزمون همبستگی پیرسون، رگرسیون، آزمون t برای مقایسه گروه های مستقل و تحلیل واریانس با استفاده از نرم افزار آماری spss استفاده شده است. نتایج بدست آمده نشان داده است که بین توانمندسازی و یادگیری سازمانی کارکنان سازمان مرکزی دانشگاه آزاد اسلامی رابطه معناداری وجود دارد. نتایج حاصل از رگرسیون نیز نشان داده است که 3/61 درصد تغییرات متغیر وابسته تحقیق (یادگیری سازمانی) را به ترتیب مولفه های احساس موثر بودن، احساس اعتماد، احساس داشتن حق انتخاب و در نهایت احساس ارزشمند بودن تبیین می کنند. واژگان کلیدی: توانمندسازی، یادگیری سازمانی، دانشگاه.